Jak pomóc dziecku zaakceptować nową sytuację?
ODPOWIEDNIA MOTYWACJA
Prowadząc dziecko do przedszkola, przez pierwszy okres należy podkreślać dumę z jego postawy oraz z tego, że jest mądre, odważne i że na pewno da sobie radę. Znalezienie odpowiednich argumentów wspierających pewność siebie jest niezwykle istotne. Nasze dziecko musi być dobrze zmotywowane, co do pozytywów pobytu w przedszkolu, jak i własnej wartości.
PRAWDA I UŚMIECH
Pożegnanie powinno odbywać się zdecydowanie i z uśmiechem. Bez łez, zbędnego przedłużania chwili rozstania. Niedopuszczalne jest okłamywanie dziecka, że mama poczeka w szatni lub za chwilę wróci.
POZYTYWNE NASTAWIENIE
Rodzic pozostawiając dziecko w przedszkolu musi być przekonany, że nie stanie się mu żadna krzywda. Dlatego nie powinien wykazywać zdenerwowania, ani niepokoju. Dziecko zacznie podejrzewać, że coś mu grozi, a wówczas żadne argumenty nie będą skuteczne. Warto pamiętać, że przerywanie rytmu chodzenia do przedszkola kilkoma dniami „wakacji u babci”, niepotrzebnie przedłuża okres adaptacji.
KONSEKWENCJA
Dość częstym zachowaniem jest zniechęcenie. Po kilku dniach chętnego chodzenia do przedszkola dziecko zaczyna nagle płakać i protestować. Zaspokoiło już ciekawość poznania nowych zabawek i nie ma ochoty na rezygnację z indywidualnego sposobu na zabawę, nie chce akceptować dzielenia się z innymi, ustępowania, podporządkowania się zasadom w grupie. Z poczuciem słuszności swej racji należy wyjaśnić dziecku, że podobnie, jak wszystkie inne dzieci będzie chodziło codziennie do przedszkola. Lepiej przecież, żeby wyrosło z nadmiernej zależności od rodziców, niż miałoby ją utrwalać. Gdy dziecku jest niezwykle trudno rozstawać się z matką, dobre wyniki daje często odprowadzanie przez kilka tygodni przez ojca.
mgr Ewa Kaniewska-Mackiewicz